Statystyki jasno dowodzą, że tzw. upadłość konsumencka zyskuje co raz większą popularność, stając się istotną metodą oddłużenia osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej.

Pomimo tego, że tego rodzaju postępowanie toczy się w ramach reguł określonych przez Prawo upadłościowe, istnieją spore różnice pomiędzy „tradycyjną” upadłością przedsiębiorców, a analogicznymi rozwiązaniami stosowanymi wobec konsumentów.

Jedną z najważniejszych odmienności są kwestie związane z zapewnieniem mieszkania upadłemu.

Jasne jest, że dom, czy lokal mieszkalny przeważnie stanowią najważniejszy składnik majątku osoby fizycznej, a tym samym są przedmiotem, który wręcz idealnie nadaje się do pokrycia wierzytelności.

Z resztą reguła ta sprawdza się właściwie w każdym przypadku przymusowej egzekucji należności.

Jednak zastosowanie tego rodzaju rozwiązania otwiera problem zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych upadłego – warto pamiętać, że w tym obszarze przysługują mu ważne uprawnienia.

Upadły konsument może otrzymać pieniądze na mieszkanie

Ustawodawca w Prawie upadłościowym stworzył mechanizm, na mocy którego upadły będący osobą fizyczną może uzyskać gotówkę konieczną do opłacenia czynszu najmu mieszkania.

Jednak, aby móc skorzystać z tego rodzaju ułatwień, konieczne jest spełnienie ściśle określonych warunków. Przede wszystkim mieszkanie lub dom jednorodzinny, w którym zamieszkuje upadły musi wejść do masy upadłości.

Oczywiste jest, że w takiej sytuacji upadły właściwie traci możliwość korzystania z takiej nieruchomości, co z kolei otwiera problem zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych zarówno samego upadłego, jak i osób pozostających na jego utrzymaniu.

W przypadku, gdy potrzeby te nie mogą zostać zaspokojone w inny sposób – np. poprzez przeprowadzkę do innego lokum będącego własnością upadłego – przysługuje mu prawo do uzyskania sumy pokrywającej koszty wynajmu stosownej nieruchomości.

W takich okolicznościach odpowiednią kwotę wydziela się z sumy, jaką uzyskano ze sprzedaży lokalu lub domu zajmowanego przez upadłego.

Jednocześnie ustawodawca określił możliwą wysokość takiego wsparcia oraz czas, przez który może być ono udzielne. W pierwszym zakresie Prawo upadłościowe stanowi, że kwota ta ma odpowiadać „przeciętnemu czynszowi” najmu w danej lub sąsiedniej miejscowości.

To z kolei oznacza, że jej określenie wymaga zbadania rynku najmu w okolicy dotychczasowego miejsca zamieszkania upadłego i wyciągnięcie średniej opłat za najem lokalu odpowiadającego potrzebom upadłego.

Jednocześnie upadły konsument nie powinien wzbogacić się na omawianym tu rozwiązaniu, stąd szacunki sądu zawsze powinny odnosić się do jego dotychczasowej stopy życiowej, ilości osób pozostałych na jego utrzymaniu, czy możliwości zarobkowych.

Wsparcie na wynajem mieszkania może zostać przyznane na okres od dwunastu do dwudziestu czterech miesięcy.

W każdym razie – zwłaszcza w przypadku upadłych konsumentów utrzymujących rodzinę – może okazać się, że z masy upadłości zostanie wydzielona spora kwota na pokrycie jego potrzeb mieszkaniowych.

Przedmiotowej pomocy sąd nie przyznaje z urzędu – konieczne jest złożenie stosownego wniosku.

Wsparcie jedynie na wniosek

Upadły konsument składa wniosek o udzielenie pomocy na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych do sędziego komisarza.

Jasne jest, że tego rodzaju wniosek musi spełniać wszystkie wymagania przewidziane dla pisma procesowego, a więc zwłaszcza oznaczenie wnioskodawcy oraz sądu, sygnaturę akt danej sprawy, żądanie wraz z uzasadnieniem, podpis oraz stosowne załączniki.

Warto podkreślić, że upadły musi jasno wskazać wnioskowaną kwotę miesięcznego wsparcia oraz czas trwania, na jaki ubiega się o jej udzielenie.

Przedmiotowy wniosek musi zostać stosownie umotywowany – zarówno co do samej zasadności wydzielenia kwoty na pokrycie kosztów najmu, jak i jej wysokości i długości wypłacania.

W pierwszym przypadku trzeba udowodnić, że upadły nie ma innej możliwości zaspokojenia swoich potrzeb mieszkaniowych, a więc po prostu – mówiąc kolokwialnie – „nie ma gdzie się podziać”.

Dalej należy przedstawić sądowi argumenty wskazujące na zasadność ubiegania się o dana kwotę, przywołując przeciętne ceny najmu lokalu o określonej powierzchni.

Warto przykładowe oferty dołączyć, jako załączniku do wniosku, co ułatwi sądowi kontrolę zasadności żądania.

Upadły musi także odnieść się do swoich możliwości zarobkowych oraz przewidywanej długości trwania postępowania upadłościowego oraz prawdopodobnego czasu trwania realizacji planu spłaty.

Dariusz Kwiatkowski
doradca restrukturyzacyjny
radca prawny

Photo by Alexander Mils on Unsplash

***

Wniosek restrukturyzacyjny

Wniosek restrukturyzacyjny jest dokumentem, który może skutecznie i szybko rozpocząć postępowanie restrukturyzacyjne.

Może – ponieważ błędy formalne mogą spowodować, że wniosek zostanie zwrócony a w przypadku, gdy sąd uzna, że otwarcie postępowania restrukturyzacyjnego odbędzie się z pokrzywdzeniem wierzycieli może nawet [Czytaj dalej…]